Pan Jan i jego dzieła

Człowiek II 

Jan Rożek 

Człowiek płacze.

Człowiek krzyczy.

Bez powodu. 

Gardło ćwiczy. 

Odpowiedzialność tworzenia

Jan Rożek 

Czym jest poezja? 

Sztuka symulacji. 

Tworzyć bez świata. 

Tworzyć bez racji. 

Tworząc bez świata, 

wciąż tworzyć światy. 

Tworzyć kamienie 

kruche jak kwiaty. 

Lecz moich wierszy kiedyś nie będzie. 

Porzółkłe kartki kiedyś się skruszą. 

Więc tworzę piórem, długo jak mogę, 

istoty z sercem, rozumem, Duszą. 

Serce to organ. Rozum jest kruchy. 

Dusza to świętość w rękach artysty. 

Tworzyć palcami coś co się budzi,

coś co miłuje tworzy i niszczy. 

Możliwość dłońmi naszymi tworzenia, 

czegoś co kocha, czegoś co żyje. 

Możliwość lania tego na papier, 

co w naszych głowach cicho się kryje. 

By być artystą nie trzeba rzeczy. 

Płutno jest kruche. Kartka jest krucha. 

By być artystą trzeba pomyśleć. 

Odpowiedzialność tworzenia ducha. 

Świąteczne złudzenie 

Jan Rożek 

Chociaż świąt jest bardzo dużo

długo wciąż na nie czekamy.

Zawsze jest dreszczyk emocji 

chociaż wszystkie dobrze znamy.

"Może mózg nas oszukuje?"

Taka myśl się w głowie rodzi. 

Jeśli naprawdę tak robi, 

bardzo dobrze mu wychodzi. 

Święto 

Jan Rożek 

Czy to dzień w którym po prostu

więcej jemy i pijemy?

Czy gdy jestem z przyjaciółmi

mogę rzec że świętujemy? 

Czy to musi być rocznica? 

Świętujemy coś co było? 

I czy w czasie świętowania 

zawsze musi być nam miło?

Czy my musimy świętować 

co świętowali przodkowie? 

Czy możemy sobie usiąść 

i świętować w własnej głowie? 

Nie zależnie od tradycji, 

nie zależnie od umowy, 

święto sprawia przede wszystkim

że ten czas jest wyjątkowy. 

Człowiek I

Jan Rożek

Siedzi sobie człowiek na miękkiej kanapie 

Jak obudzisz-krzyczy a jak nie to chrapie.